Η ζωη στα τσιμεντα

Ολοι οι ανθρωποι οτι κανουν αποσκοπουν να κανουν τη ζωη τους καλυτερη,ολοι προσπαθουν να ειναι σε μια καλυτερη κατασταση.Ετσι αυτος ο λογος εκανε πολλους να εγκαταλειψουν τις περιοχες τους και να μετακινηθουν προς τις μεγαλες πολεις τις περιοχης τους (μετακινηση που εγινε τα τελευταια 30 χρονια και πιο πολυ τη δεκαετια του 90)
Ετσι οι διαφορες πολεις ενω καποτε ηταν πιο μικρες και ειχαν μια φυσικη ομορφια,σιγα-σιγα γεμισαν παντου με τεραστια κτιρια.Οταν κτιζοταν κατι οι ανθρωποι ελεγαν "εχουμε ακομα μερος" ωσπου μια μερα..σταδιακα γινονται ολα αυτα χωρις να το καταλαβει κανεις.
Στις πολεις πλεων ζουν οι περισσοτεροι ανθρωποι και πολλες φορες παινευονται γι αυτο και οτι ζουν μεσα στο "πολιτισμο".Ειναι γεγονος οτι πλεων στις πολεις ειναι μερος με χιλιαδες η και εκατομυρια ανθρωπους και γυρω τους καθημερινα βλεπουν αυτη τη πολυκοσμια.
Ομως στις πολεις πολλες φορες δεν συναντα ο ενας τον αλλον και ειναι γεγονος ανθρωποι που μενουν τοσο κοντα να εχουν μερες η και μηνες να δει ο ενας τον αλλον,ασχετα αν η αποσταση μπορει να μην ειναι ουτε χιλιομετρα η μετρα παρα μονο ενας ..τοιχος.Γιατι απλα οι ανθρωποι στις πολεις ειναι παντα "μεσα",μεσα στα σπιτια,μεσα στις δουλειες τους,μεσα στα ντουβαρια,μεσα στις οθονες και το χειροτερο μεσα στο "εγω" τους.
Πολλες φορες ειναι μεσα στη ζωντανια αλλα οχι στη ζωη,μεσα σε χιλιους γνωστους αλλα ισως οχι σε φιλους,μεσα στις γνωριμιες αλλα χωρις να γνωριζουν το γειτονα τους,μεσα στη φασαρια σε ολα τα μεσα αλλα χωρις να επικοινωνουν η απλα να μιλανε,μεσα σε χιλιους κ ομως μονοι.
Πολεις οπου τα κτιρια γυρω-γυρω μοιαζουν με πελωρια τοιχοι και οι δρομοι ειναι,οπως ελεγε καποιος,σαν τσιμεντενιοι διαδρομοι οπου ο ενας ακουλουθει τον αλλον.Ναι τρεχουν ασταματητα για να προλαβουν αλλα και να κερδισουν..5 λεπτα,10 λεπτα,15 λεπτα..και ποτε δεν προλαβαινουν και ποτε δεν εχουν χρονο.
Ετσι ειναι οι πολεις οπου οι ανθρωποι ζουν μεσα στο κοσμο και ομως ειναι μακρια κ εξω απ το κοσμο.Μερος οπου εχουν τα παντα αλλα κ τιποτα.